A falta de relevo xeracional condena ao peche a moitos destes establecementos tradicionais, nados para dar saída ao viño da casa e convertidos en símbolo da Galicia máis enxebre.
Hai unha sorte de lei cósmica non escrita que dicta que os furanchos só poden atoparse —ou non atoparse nunca— nos recunchos máis ocultos do labirinto rural galego. A aventura comeza antes de chegar: entre indicacións confusas, camiños agochados e unha boa dose de intuición. Pero o esforzo paga a pena: unha taza de viño da casa e cinco tapas —callos, empanada, tortilla, pementos, queixo— servidas en mesas longas e compartidas, onde os descoñecidos acaban brindando, conversando e, con sorte, cantando abrazados.
Os furanchos, tamén coñecidos como “loureiros”, xurdiron como unha maneira de vender o excedente de viño elaborado por particulares, que a lei permite comercializar de forma limitada e unicamente durante tres meses ao ano. Ademais, a súa carta non pode incluír máis de cinco pratos e teñen prohibido anunciarse publicamente. Unha fórmula singular que, porén, enfróntase hoxe á súa maior ameaza: o paso do tempo e a falta de continuidade.
Cada ano desaparecen furanchos históricos porque ninguén quere ou pode facerse cargo deles. Os seus herdeiros, moitas veces emigrados ou volcados noutras profesións, non ven nestes locais unha vía de futuro. A pesar do seu encanto e de representar unha parte esencial da identidade galega, manter un furancho activo supón esforzo, burocracia e, en moitos casos, escasa rendibilidade.
Mentres tanto, os que resisten seguen ofrecendo unha experiencia única e auténtica, na que a comida, o viño e a cultura popular se entrelazan sen artificios. Son lugares que non se buscan: descóbrense. E se chegan a desaparecer, levarán consigo un xeito de ser, de celebrar e de vivir Galicia.
Quizais a súa salvación pase por un maior recoñecemento legal ou patrimonial, que lles permita adaptar esta tradición aos novos tempos sen que perda a alma.
Porque un furancho non é só un sitio onde comer e beber: é unha maneira de sentir Galicia.